De geschiedenis van De Draak
Halverwege 1983 werd mij duidelijk dat de heer Oirbans afscheid wilde nemen van De Draak , hij heeft mij dat nooit direct verteld terwijl er duidelijke toezeggingen waren gedaan toen ik mijn baan in Nijmegen , met veel toekomst perspectief binnen Heineken , opzegde .
De Draak stond “ in de stille verkoop “ dus ik kon en mocht daar met niemand over van gedachten wisselen .
Totdat er een gefortuneerde gegadigde was om het onroerend goed van De Draak over te nemen ; hij was daartoe bereid als hij iemand had gevonden om het bedrijf van hem te pachten .
Er werd contact gezocht met mij om te bezien of ik geïnteresseerd was om deze rol op me te nemen ; er zou een bepaald bedrag aan pacht moeten worden opgehoest , de aanwezige inventaris zou ik moeten overnemen en zodra De Draak verbouwd was conform de 4 sterren norm zou de pacht weer worden aangepast en zou ik natuurlijk moeten investeren in de nieuw aan te schaffen hotel en restaurant inventaris en natuurlijk ook in keukeninventaris en wat dies meer zij .
Toen mij de aanvang pachtsom werd medegedeeld was ik perplex en ik voelde me min of meer verraden ; een top baan opgezegd , 4 ½ jaar keihard gewerkt , bijna nooit vakantie opgenomen laat staan de normale 2 vrije dagen per week .
Dat was dan de waardering .
Ik kon op de achterkant van een luciferdoosje uitrekenen dat het een volkomen onhaalbare zaak zou worden om op deze manier verder te gaan ; ik was wel getrouwd en vader van twee schatten van dochters dat geeft enorme verplichtingen naar mijn vrouw en kinderen .
Wat te doen ?????? ; na een week piekeren nam ik een besluit ; ik blijf in gesprek met de gegadigde maar ik ga tevens kijken of het mogelijk zou zijn om zelf eigenaar te worden . Dus een haas die op twee paarden wedt .
Ik realiseerde me maar al te goed dat het niet alleen bij de aankoop van De Draak alleen kon blijven ; er moest fors geïnvesteerd worden om het bedrijf naar 4 sterren te tillen , ik wist wat er binnen de muren mogelijk zou zijn en , werkend met kengetallen hiervoor , werd me duidelijk hoe het totaalplaatje er uit zou komen te zien .
Aan het werk dus …. ; een fors ondernemersplan opstellen en dat wilde ik natuurlijk getoetst zien ; ik nam contact op met de horeca werkgevers vereniging HORECAF en kwam in gesprek met de voorzitter , de heer Gerard van der Veen .
Na een telefonische uitleg van de situatie zei hij ; “ ja meneer Hazen , we zijn een werkgevers organisatie en dat bent u niet “ Ik wist hem te overtuigen dat ik dat wel zeker zou worden en die stelligheid van mijn kant trok hem over de streep gelukkig .
Hij zegde mij toe dat hij een van zijn consulenten met mij contact op zou laten nemen om daarna gezamenlijk verder de “ marsroute “ uit te zetten . Het werd de heer Hans van Spronsen .
De marsroute moest wel “ top secret “ uitgezet en bewandeld worden omdat ik nog steeds in gesprek bleef met de andere partij . Ook deze eiste geheimhouding over onze gesprekken .
Ik gaf hem aan dat ik natuurlijk het nodige rekenwerk moest verrichten , een haalbaarheid studie moest doen evenals een marktonderzoek etc. etc. en dat hiermee de nodige tijd heen zou gaan ; deze werd mij gegund zowel door hem als door de heer Oirbans .
Mijn plan was om nooit te gaan pachten tegen de gegeven condities ,( dat was een recept voor persoonlijk faillissement ) met de toenmalige rentevoet moest het mogelijk zijn dat ik zou kopen , verbouwen en opnieuw inrichten . Daarbij namen we plannen mee voor een mogelijke totaal restauratie .
Mijn vrouw die ook altijd was blijven werken in TafelVaria in Bergen op Zoom en ik hadden tenslotte ook goed gespaard dus we konden zelf ook risico dragend vermogen inbrengen .
Na enkele maanden gezamenlijk rekenwerk lag er een doorwrocht plan op tafel , ik was er inmiddels achter gekomen waarvoor het onroerend goed verkocht zou worden en in dat licht was de gevraagde pachtsom “ van de zotte “ dus was ik er zeker van dat de ingeslagen marsroute de enige kon – en moest zijn .
Hoe nu verder ????????? ; de spanning begon zijn tol te eisen en ik werd er zeker niet dikker op ???? ???? , mijn dagelijkse werkzaamheden in De Draak gingen natuurlijk gewoon door en ik moest in mijn rol blijven als mogelijke pachter .
Hans zei me toe dat hij contact op zou nemen met de huisbankier van De Draak , alles zou toelichten en een afspraak inplannen . Alle studies , prognoses en overzicht van de nodige investeringen werden naar de bank gestuurd ; het spannende , energie vretende wachten begon…..
De gesprekken met de mogelijke gefortuneerde koper gingen natuurlijk ook gewoon door.