WVS en toekomst Dagmar
SAMENWERKING MET WVS EN TOEKOMSTPLANNEN VOOR DAGMAR .
Zoals eerder gesteld liepen de eerste jaren van de exploitatie van LA PIDOLA zeer voorspoedig en ook de kamerbezetting in totaal was ronduit prima .
Wel hebben we gemerkt dat de crisis rond W.O.L. van Nina Brink wel degelijk zijn effect sorteerde in negatieve zin en dat we “ scherp op de wind “ moesten zeilen maar dat lukte . Er was wel even een forse dip in omzet waar ook met de bankiers over gesproken moest worden maar met de nodig getroffen maatregelen konden we de “ zaak de baas blijven “ .
Je krijgt als ondernemer geen betere lessen in ondernemen dan wanneer je geconfronteerd wordt met crises : of je nu een MBO , HBO en Universitaire opleiding hebt gevolgd , maakt niks uit . Standvastigheid in karakter en geloven in eigen kracht en de koers die je hebt uitgezet of nodig bijstelt ( zonder te zwabberen ) is wezenlijk .
Dat geldt zeker ook in ons vak ; handhaven van kwaliteit en service is en blijft het enig juiste uitgangspunt .
Nooit ( te lang ) meedoen aan allerlei idiote kortingsacties ; je ondergraaft je eigen geloofwaardigheid !!!
Ik ben in 1995 begonnen met samenwerken met het WVS , De Draak was daarmee het eerste hotelbedrijf in Nederland dat daarmee mensen met een beperking tot de arbeidsmarkt kansen bood .
De medewerkers werden ter plekke getraind in schoonmaken van hotelkamers en openbare ruimten en in omgang ( zij het in zeer beperkte mate ) met hotelgasten / dit beperkte zich tot het beantwoorden van eenvoudige vragen ook in het Engels .
Deze WVS medewerkers werden gecoacht door zeer ervaren dames die hiervoor waren getraind ; elk van de medewerkers had specifieke benadering en aansturing nodig en dat stelt behoorlijke eisen aan de leidinggevenden ; daarbij werden er natuurlijk hoge eisen door mij gesteld aan de kwaliteit van het geleverde product . Dat moest voor 110% in orde zijn .
Het heeft 20 jaar geduurd totdat “ idiote “ regelgeving uit Den Haag het samenwerken met het WVS onmogelijk maakte ; er moesten mensen ingezet worden met nog grotere beperkingen en dat kon / kan echt niet voor dit werk .
Ik moest dus mede hierdoor afscheid nemen omdat men de kwaliteitseisen niet meer waarmaakte; de , nieuwe , leidinggevenden vonden het daarbij ook nog interessanter om met een PC’ tje rond te lopen / overlegjes te voeren in plaats van aan te sturen op de werkvloer en daarbij zelf het voorbeeld geven .
WAAR ZIEN WE DAT TEGENWOORDIG MEER ????
Ik nam dus noodgedwongen afscheid na 20 jaar samenwerken .
In 2004 was duidelijk dat de toen aanwezige leidinggevende van het WVS , Elly Verstraete ( werkelijk een grote topper !! ) met pensioen zou gaan .
Onze oudste dochter Dagmar was parttime werkzaam in La Pidola en zij volgde daarnaast cursussen fysiotherapie voor paarden . Dat was haar lust en leven , liefde en passie voor dieren hetgeen ik herkende van mijn oma ( aan vaderskant ).
Dagmar reed paard en had er zelf ook een “ Melanie “ en ze verzorgde met een paar manege vriendjes de paarden in de manege van Van Terheijden in Moerstraten .
Gezien het komende afscheid van Elly Verstraete was het plan opgevat om Dagmar voor deze job te trainen ; ze zou dan deze groep WVS medewerkers aan sturen in De Draak en dit zou perfect te combineren zijn met haar studie en “ paardenwerk “.